ความสุขในสายลมกับเรือยอช์ตคู่ใจ
‘ คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล ‘ คำที่ผู้ใหญ่มักจะเตือนเสมอถึงความไม่แน่นอนของท้องทะเล ซึ่งบ่อยครั้งที่คลื่นลมทะเลเรียบเงียบสงบราวกับหลับไหล แต่มีไม่น้อยที่ทะเลกลับบ้าคลั่งถาโถมโหมระลอกคลื่น ตามการกระทำของแรงลม เหล่านี้ล้วนเป็นเหตุและผลมีมนต์เสน่ห์อยู่ในตัว ทำให้คุณ ระดับ กาญจนวณิชย์ หลงใหลใฝ่ฝันและทำให้เป็นจริงด้วยการครอบครอง รวมทั้งอุทิศเวลาในวันว่างไปกับของเล่นชิ้นใหญ่ที่ล่องลอยคล้อยตามลมอยู่ท่ามกลางนาวามหานที
ชื่อของระดับ กาญจนวณิชย์ กรรมการผู้จัดการบริษัทวิศวกรที่ปรึกษา อาร์ เค วี เป็นที่กล่าวขานและรู้จักดีในแวดวงสถาปนิก – วิศวกรโครงสร้าง แต่ผู้ที่อยู่ในแวดวงอื่นอาจจะไม่ค่อยคุ้นเคยนัก หากกล่าวถึงผลงานที่ผ่านมาของเขา หลายคนจะรู้จักได้ทันทีถึงสิ่งที่ได้สรรค์สร้างฝากไว้บนผืนดินของเมืองไทยมาแล้ว ตัวอย่างเช่น ห้างสรรพสินค้ามาบุญครอง เซ็นทรัลชิดลม ธนาคารกรุงเทพสำนักงานสีลม และล่าสุดที่เพิ่งเสร็จคือ จังซีลอน ช็อปปิ้งเซ็นเตอร์พื้นที่ 130,000 ตารางเมตร ขนาดใหญ่ที่สุดของภูเก็ต เท่านี้ก็เป็นเครื่องการันตีถึงความสามารถในการทำงานของเขาได้เป็นอย่างดี
หากแต่ความสนใจใฝ่ศึกษาเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอนักกับผลงานที่ผ่านมาของเขา จากสายเลือดวิศวกรรุ่นที่ 3 ของกาญจนวณิชย์ เป็นเครื่องการันตีความสามารถที่ส่งผ่านหลานชายจากคุณปู่คือ พระยาประกิตกลศาสตร์ ( รุณชิต กาญจนวณิชย์ ) วิศวกรออกแบบและคุมการก่อสร้างทางรถไฟสายใต้จากกรุงเทพฯ ไปชายแดนมาเลเซีย และดร . รชฏ กาญจนวณิชย์ คุณพ่อ ก็เป็นวิศวกร จึงไม่น่าแปลกใจนักที่ทายาทรุ่นที่ 3 ของกาญจนวณิชย์จะกลายเป็นวิศวกรโครงสร้างที่มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับในปัจจุบัน
หนุ่มใหญ่วัย 49 ฝนคนนี้เป็นหนึ่งในเจ้าของและนักแล่นเรือใบรวมถึงเรือยอตช์นับสิบลำที่รู้จักกันดีในแวดวงนักแล่นเรือใบทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ เรือที่มีนั้นเรียกได้ว่าหลากประเภท ตามแต่วัตถุประสงค์การใช้งาน ทั้งในแบบเลเซอร์ มัลติฮอล์ เซล คิวโบ๊ต สปอร์ตโบ๊ต เรซซิ่งคลาส เป็นอาทิ
“ ผมเล่นเรือตั้งแต่อายุซัก ( ทำท่าคิดอยู่นาน ).. จำความได้ 4-5 ขวบก็ลงเรือแล้ว คุณพ่อก็จับลงเรือไม้ลำเล็กๆ ในทะเล สมัยก่อนไม่มีมารีน่าอย่างนี้ก็ 40 กว่าปีแล้ว … เล่นเรือเล็กๆ พวกดิงกี้ ลงเรือประมาณ 4 ขวบ แต่เล่นเอง 8 ขวบ ผมเป็นคนติดคุณพ่อ เอาง่ายๆ ก็เหมือนกับบ้านอื่นๆ ที่พ่อเล่นเทนนิส แล้วลูกชอบเล่นเทนนิสง่ายๆ ก็ไม่มีอะไรคอมมูนิเคต แต่เป็นคนติดคุณพ่อแล้วเผอิญเป็นคนชอบเล่นกีฬาก็เลย .. อาจจะอยู่ในลักษณะที่โดยเราไม่รู้ตัวมั๊ง คุณพ่อจับเรามาเล่น เราก็ตามมาก็ชอบมาเรื่อย ”
คุณระดับย้อนรำลึกถึงวัยแรกแย้มของการเล่นเรือใบ ขณะเตรียมเรือ ‘ มัลติฮอล์ ‘ เข้าแข่งขัน Top of the Gulf International Regatta 2005 ณ ท่าจอดเรือของ Ocean Marina Yacht Club เมืองพัทยา
นอกจากเป็นเจ้าของเรือเองแล้ว ปัจจุบันยังแบ่งปันความสุขของการล่องเรือให้กับผู้ที่สนใจได้เช่าสัมผัสความสะดวกสบาย หรูหรา สุนทรีย์ ของการแล่นเรือให้กับผู้โดยมีธุรกิจนี้อยู่ที่จ . ภูเก็ต
“ มีธุรกิจ เรือยอตช์อย่างนี้ ( ชี้ไปที่เรือยอตช์ลำเขื่อง ) และเรือใบให้เช่าที่ภูเก็ต เพราะผมรักเรือผมก็เลยคิดอืม .. ทำไมไม่ทำเป็นเรื่องงาน เพราะแก่ๆ กะว่าคงไม่เกษียณนะแต่ว่าอยากมีอะไรทำที่ตัวเองรักก็เลยทำธุรกิจให้เช่าด้วย … อย่างลำนี้ ( เรือแบบมัลติฮอล์ ) เอาไว้แข่งอย่างเดียว แต่ที่ภูเก็ตให้เช่านะ ก็เป็นอย่างพวกนั้นน่ะ ( ชี้ไปที่เรือลำเดิม ) ใหญ่ๆ ก็มีครัว มีห้องน้ำ มีห้องนอน มีแอร์ ใช้แข่งไม่ได้ผมไม่ค่อยชอบ ”
ในความรู้สึกของคนทั่วไปนั้นอาจเป็นเรื่องยากสำหรับการบังคับเรือข้ามอ่าวไทย แต่เป็นธรรมดามากสำหรับผู้ที่อยู่ในแวดวงเรือใบอย่างคุณระดับกลับรู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติรรมดา
“ ลำนี้ก็วิ่งข้ามอ่าวก็เคยมาแล้ว แต่ว่าไม่ได้เอาไว้เดินทาง ( จุดประสงค์ ) เอาไว้แข่ง … ก็เคยวิ่งข้ามอ่าวไป จาก จากที่นี่ ( พัทยา ) ไปหัวหินอะไรอย่างนั้น แต่ว่าไม่น่าตื่นเต้นใครๆ เค้าก็ทำกัน ”
นอกจากเรือใบและเรือยอตช์แล้ว ของสะสมที่โปรดปรานไม่แพ้กันคือมอเตอร์ไซค์ อีกหนึ่งสิ่งที่เขารักซึ่งทำให้เขายอมยกเวลาวันว่างให้กับเจ้าทั้ง 2 ชิ้นนี้
“ นอกจากเรือก็มอเตอร์ไซค์ เป็น 2 อย่างที่ผมรักมากก็จะเอาเวลาที่ว่างหลังจากไม่ทำงาน ไม่มีเรื่องครอบครัวแล้วก็จะเล่นอยู่กับของพวกนี้ ผมคงนึกภาพตัวเองไม่ออกว่าไปเลี้ยงปลา ปลูกต้นไม้ … วันหยุดเราก็มาเล่นเรือหรือมาขี่มอเตอร์ไซค์ บางครั้งก็ปน 2 อย่าง ก็ขี่มอเตอร์ไซค์จากกรุงเทพฯ มาพัทยาเพื่อเล่นเรือ ”
“ เสน่ห์ของมอเตอร์ไซค์เป็นพาวเวอร์ซึ่งมันอะเมซซิ่งและมันก็ 2 ล้อ เป็นสิ่งมหัศจรรย์มากที่มนุษย์ค้นคิดขึ้นมา เราต้องบาลานซ์ตัวเองให้ได้ไม่เหมือนรถยนต์ มันก็มีเสน่ห์ของมัน มันต้องโดนทั้งแดด โดนทั้งฝน … เรือก็เหมือนกัน ผมว่าเรือใบนี่ มันเงียบดี ผมไม่อยากให้ดูเหมือนว่าพวกเศรษฐีมาเล่นอะไรกันแพงๆ แต่ว่าแน่นอนนะมันก็มีราคาที่แพงนะครับ แต่อยาให้คนมาเล่นเรือใบกันเยอะๆ จริงๆ แล้วลมก็ของฟรี เราไม่ต้องเติมน้ำมัน ”
นี่คือมนต์เสน่ห์ของของเล่นชิ้นใหญ่ที่สะกดให้ผู้ใหญ่ ( หัวใจหนุ่ม ) หลายต่อหลายคนตกหลุมรักกีฬานี้
และถ้าถามถึงคุณค่านอกเหนือจากเกมกีฬาแล้ว สิ่งที่คนแล่นเรือใบรับรู้และรู้สึกได้คือ
“ ทำให้เรารู้สึกอดทนนะ เพราะว่าลมเป็นสิ่งที่คาดการณ์ไม่ได้ บางทีออกไปเล่นนี่อยู่ๆ ลมหยุดมันก็ต้องนั่งรอลม ฝึกให้คนอดทน เวลาเกิดปัญหาในเรือเสาหัก ไอ้นั่นชำรุดมันก็ต้องแก้ แก้ปัญหายังไงเพื่อให้เรือเดินต่อไปได้ เพราะฉะนั้นก็ต้องมีความอดทน ต้องมีความละเอียด แล้วก็รู้จักแก้ปัญหา ก็ดีนะมันใช้กับชีวิตประจำวันได้ ”
นี่คือสัจธรรมที่ก่อกำเนิดขึ้นจากกีฬาที่มาจากของเล่นชิ้นโต อาจโก้หรูสำหรับใครๆ แต่นี่เป็นแบบฉบับและตัวตนที่แสนธรรมดาอีกด้านหนึ่งของระดับ กาญจนวณิชย์
